Sunday, September 5, 2010

ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಗೋಡೆ

ಮುವತ್ತು ವರ್ಷದ ನಿರ್ಜೀವ ಗೋಡೆ ನಾನು

ಹುಟ್ಟು,ಸಾವು,ಬದುಕು,ನೋವು ಕಂಡವ ನಾನು\\

ವೇಳೆಯ ಪರಿವೇ ಇಲ್ಲ

ಕ್ಷಣಕ್ಕೊಂದು ಹುಟ್ಟು-ಸಾವು

ಸಂತೋಷದ ಗಳಿಗೆಗಳು ಕ್ಷಣಿಕ

ನೋವಿನ ಚೀರಾಟ ಇಲ್ಲಿ ಅಮರ\\

ಎಷ್ಟು ಜನ ಇಲ್ಲಿ ನಕ್ಕವರಿದ್ದಾರೆ?

ನಾ ಬಲ್ಲೆ -ನೆಮ್ಮದಿಯ ಉಸಿರು ಬಿಟ್ಟವರು ಕೆಲವರೇ!

ಹುಟ್ಟು-ಸಾವು ಎರಡರಲ್ಲೂ ನೋವಿದೆ

ಜೀವನ ಅಳುವಿನಿಂದ ಆರಂಭಗೊಂಡು ಅಳುವಿನಿಂದ ಕೊನೆಗೊಳುವುದಿದೆ\\

ನೋವು -ಅಳುವನ್ನು ಮೀರಿದ್ದು ಯಾವುದಿದೆ?

ತಪ್ಪು ಯಾರದ್ದೋ ಏನೋ?

ನಾ ಮಾತ್ರ ನೋವಿನ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಮಿಡಿಯಲಾರದೆ

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣವೂ ನೋವಿನ ನಲಿವಿನಲ್ಲಿ ಪಕ್ವಗೊಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ \\

No comments:

Post a Comment

ಕಡಲೇ.....

  ಕಡಲೇ , ನೀನು ಎಷ್ಟು ಅಗಾಧ ! ಕಣ್ಣ ನೋಟ ಹರಿಸಿದಷ್ಟೂ ವಿಶಾಲ . ಆಶ್ಚರ್ಯ , ಪರಮಾಶ್ಚರ್ಯ — ನೀನು ಅನಂತ , ಎಲ್ಲಾ ನದಿತೊರೆಗಳೂ ನಿನ್ನ ಸೇರುವಾಸೆ ಏಕೆ ?...