Sunday, December 23, 2018

ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿ

ಪುಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿಯ ದೇವತೆ ಮಲಗಿಹುದು
ಕಾಲನೊಳಗೆ ಹುದುಗಿಹುದು
ನಿದಿರೆಯ ನೆಪವ್ವೊಡ್ಡಿ
ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ನೇವರಿಸೆ
ಹೃದಯ ದೀವಿಗೆಯ ಬೆಳಕು
ಮುಖದಲ್ಲಿ ಶಾಂತತೆಯ ಹರವು
ತುಟಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಲೆಕಟ್ಟಲಾಗದ ಮಂದಹಾಸ
ನೋಡು ನೋಡು ಮತ್ತೆ ಸಿಗದೀ ದಿವ್ಯತೆ
ತುಂಬಿಕೋ ಹೃದಯ ತುಂಬಾ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಿಗದೀ ಅಮೃತಗಳಿಗೆ
ಯಾವ ಜನುಮದ ಸುಕೃತವೋ!
ಕ್ಷಣಕಾಲ ಕಂಡೆ ದಿವ್ಯಜ್ಯೋತಿ
ಕಣ್ಣು ಮಬ್ಬುಗಟ್ಟಿದೆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ
ರಾತ್ರಿಯ ನೀರವತೆಯ ಸೆಳೆತಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕು
ನಿದಿರೆಗೆ ಜಾರಿದೆ ಅಚ್ಚರಿಯಲ್ಲೇ....
ಮತ್ತೆ ಬರದೀ ಸುಸಮಯ
ಜಾರಿಹೋಗಿದೆ ಕಣ್ಣಮುಂದೆ.....
ಕಣ್ಣುಗಳೇ ಧನ್ಯ
ಹೃದಯವೇ ಧನ್ಯ
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬಾ ದೈವವೇ.....

No comments:

Post a Comment

ಅಣುವಿನಿಂದ ಅನಂತದವರೆಗೆ

ಅದೇನೋ ನಾ ತಿಳಿಯೇ ! ಕಡಲ ಸೇರುವಾಗ ಹೃದಯ ಭಯದಿಂದ ಚಡಪಡಿಸುವುದು ! ನಾನು ಹರಿದು ಬಂದ ದಾರಿಯ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡುವೆ , ಪರ್ವತಗಳ ಶಿಖರದ ತುದಿಯಿಂದ ಮೊದ...