ನನ್ನ ಕೋಣೆ,ಕತ್ತಲ ಓಣಿ

ನನ್ನ ಕೋಣೆ, ಕತ್ತಲ ಓಣಿ
ನನ್ನ ದುಃಸ್ವಪ್ನಗಳೇ ಮತ್ತೆ ಬನ್ನಿ
ನನ್ನ ಭೂತಗಳು ಬಿಡಲಾರವು
ನನ್ನ ಕಾಪಾಡಲು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ
ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತುಂಬಾ ನೋವಾಗಿದೆ
ನನ್ನ ನೋವುಗಳು ನನ್ನನ್ನೇ ತಿನ್ನುತ್ತಿವೆ;
ನನ್ನ ಕಂಗಳು ತೇವವಾಗಿವೆ
ಕಾರಣಗಳ ನಾನೆಂದೂ ಮರೆಯಲಾರೆ
ನನ್ನ ಉಸಿರುಗಟ್ಟುತ್ತಿದೆ;
ನನ್ನ ಮಾತುಗಳು ತೊದಲುತ್ತಿದೆ;
ನನ್ನ ಹೃದಯ ಚೀರುತ್ತಿದೆ;
ನನ್ನ ಜೀವ ಸಾವಿನ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲ ತಟ್ಟುತ್ತಿದೆ;

ಪ್ರೇರಣೆ:  "My Room, Dark black"  By Anonymous

No comments:

Post a Comment

ನನ್ನ ಭರವಸೆ

  ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕಡೆಗೆ, ಹಿಂದಿಡಲಾರೆ ಮುಂದಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ನನ್ನ ಕೆಲಸ ನನಗೆ, ಹೆಮ್ಮೆಯಿದೆ ಎನಗೆ , ನನ್ನ ಕೆಲಸದಲೆಂದ...