ಮನದ ಕದನ

ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಒಂದೊಂದೇ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ
ನಡೆದಷ್ಟೂ ದೂರ ಸವೆಯದ ಹಾದಿ;
ಶೂನ್ಯ ತುಂಬಿದ ಮನ;
ತಂತಿ ಹರಿದ ವೀಣೆ;
ಮುರಿದ ಎಲುಬುಗಳ ಗೂಡು;
ದೃಷ್ಟಿಹೀನ ಕಣ್ಣುಗಳು;
ತಪ್ಪುದಾರಿಯಲ್ಲೇ ನಡೆದು,ಸರಿದಾರಿಯ ಇಷ್ಟಪಡುವವನು;
ರಕ್ತನೆರೆತ ಮಣ್ಣು;
ಈ ಮಣ್ಣಿಗೋ ಇಲ್ಲ ಆ ಮನಕ್ಕೋ ದಾಹ ಇನ್ನೆಷ್ಟೋ?
ಸ್ವಾರ್ಥಕ್ಕೋ ಇಲ್ಲ ಬಯಕೆಗೋ?
ಯುದ್ಧ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಲು ಸಾಲು ಪ್ರಾಣಹಾರಿದ ದೇಹಗಳು;
ಬಿಕ್ಕುತ್ತಿರುವ "ದೇವನಾಂಪ್ರಿಯ ಅಶೋಕ"
ಕೈಯಲ್ಲಿ ನೆತ್ತರು ಸುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಕತ್ತಿ-ಬಯಸಿದೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ರುಧಿರ;
ರೋಧನ,ಆಕ್ರಂಧನ,ನೋವು,ಹಿಂಸೆ,ಹತಾಶೆ......
ಮತ್ತೆ ಬಾರದ ಜೀವಗಳು-ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಾಹಿಯ ನರ್ತನ;
ಗಳಿಸಿದ್ದೇ ಗಳಿಸಿದ್ದು-ನಡೆದದ್ದೇ ನಡೆದದ್ದು
ಸಾವು ಅಪ್ಪಿದ ಹೆಣಗಳ ಮೇಲೆ,ಮಾನವೀಯತೆಯ ಸಮ್ರಾಜ್ಯದ ಮೇಲೆ;
ಬೊಬ್ಬೆ ಇಡು ಇಲ್ಲ ಗಹಗಹಸಿ ನಗು,
ಎಲ್ಲವೂ ಶೂನ್ಯ ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ;
ಎದುರಿಗೆ ಬರುವವರೆಲ್ಲರೂ ಶತೃಗಳೇ ರುಂಡ ಉರುಳಲೇ ಬೇಕು
ಒಂದೋ ಎದುರಿನವರದು ಇಲ್ಲ ನನ್ನದು.....
ಶಾಂತಿ ಮಂತ್ರ ಪಠಿಸುವ ಬುದ್ದನೂ ಸಂತೈಸಲಾರ
ಶರಣು,ಶರಣು ಹೊಡೆದರೂ ಮರುಗಲಾರ
ಬೋಧಿವೃಕ್ಷದ ಕೆಳಗೆ ಧ್ಯಾನ
ಮುಂದುವರೆಯಲಿ ಮನದ ಕದನ||

No comments:

Post a Comment

ನನ್ನ ಭರವಸೆ

  ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕಡೆಗೆ, ಹಿಂದಿಡಲಾರೆ ಮುಂದಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ನನ್ನ ಕೆಲಸ ನನಗೆ, ಹೆಮ್ಮೆಯಿದೆ ಎನಗೆ , ನನ್ನ ಕೆಲಸದಲೆಂದ...