Thursday, October 31, 2013

ಮೂದಲಿಕೆ

ರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದೆ
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ಹನಿಯುತ್ತಿತ್ತು
ಮನದಲ್ಲಿ ನೂರು ನೋವು ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು
ಆಗಸದಲ್ಲಿ ನೂರು ಹಕ್ಕಿಗಳು ಹಾರುತ್ತಿತ್ತು
ಮೋಡಗಳು ತಂಗಾಳಿಯ ಹೊತ್ತು ಎತ್ತಲೋ ತೇಲಿ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು
ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿ ಪಿಳಿಪಿಳಿ ನಗುತ್ತಿತ್ತು
ನಾನು ಎಲ್ಲೋ ಕಳೆದುಹೋಗಿದ್ದೆ
ಕಾಣದ ಕೈಯಾಟಕ್ಕೆ ಜೀವನ ಸೋತಿತ್ತು
ಬಯಸಿದ ಯಾವುದೂ ಫಲಿಸದೆ
ಮನದಲ್ಲಿ ಯಾತನೆ ನರಳುತ್ತಿತ್ತು
ಕಣ್ಣಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಿತ್ತು
ಆಗಸದಲ್ಲಿ ನಗುಮುಖದ ಚಂದ್ರ ಮೂಡುತ್ತಿದ್ದ
ನೋವು ಮಾತ್ರ ಮೂದಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು

No comments:

Post a Comment

ಮೌನ ನೃತ್ಯ

ಎತ್ತ ಹೋದರೂ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಆವರಿಸುತ್ತಿದೆ ; ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದಲೇ ಬಳಸುತ್ತಿದೆ ; ಕಣ್ಣ ತೆರೆದರೂ ಅದೇ ! ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದರೂ ಅದೇ ! ರು...