Friday, September 23, 2011

ತುಳಿತ

ಅವನು ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾನೆ;

ನನ್ನನ್ನು, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ತುಳಿದು;

ತುಳಿದು ತುಳಿದು ಬಸವಳಿಯದೆ ಮೇಲೇರುತ್ತಿದ್ದಾನೆ;

ನಮಗೋ ಏಳಲಾಗದೆ
ಕೊರಗಿ ಕೊರಗಿ ಹಿಡಿ ಶಾಪಹಾಕ್ಕುತ್ತಾ
ನಮ್ಮ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ;

ಒಂದೋ ಅವನು ಇಲ್ಲವಾಗಬೇಕು;

ಇಲ್ಲ ನಾವುಗಳು ಬದಲಿಸಬೇಕು ಅವನ ದಾರಿಯಿಂದ;

ಯಾವುದು ಸುಲಭವೋ ತಿಳಿಯೆವು?
ಬೆನ್ನು, ಕೈಕಾಲುಗಳು ನಿತ್ರಾಣವಾಗಿದೆ;

ನಾಳೆ ಏನು? ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ
ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದೆ ಸೊರಗಿದೆ;

ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲೂ ಕತ್ತಲು ಕವಿದಿದೆ;

ನಾಳೆಗೆ ನಾನು,ನಾವು ಕಾದಿದ್ದೇವೆ;

ಹೊಸತನಕ್ಕೆ, ಹೊಸತಾಗಿ ತುಳಿತವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು\\

No comments:

Post a Comment

ಕಡಲೇ.....

  ಕಡಲೇ , ನೀನು ಎಷ್ಟು ಅಗಾಧ ! ಕಣ್ಣ ನೋಟ ಹರಿಸಿದಷ್ಟೂ ವಿಶಾಲ . ಆಶ್ಚರ್ಯ , ಪರಮಾಶ್ಚರ್ಯ — ನೀನು ಅನಂತ , ಎಲ್ಲಾ ನದಿತೊರೆಗಳೂ ನಿನ್ನ ಸೇರುವಾಸೆ ಏಕೆ ?...