ಬೆಂಕಿ

ನಾನೇ ಬೆಂಕಿಯಾಗಿದ್ದೆ
ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲು,ನಿರಾಸೆ ತುಂಬಿತ್ತು
ನೆಮ್ಮದಿ ಹಾಗು ನಿರ್ಮಲವಾಗಿ ನಿದ್ದೆ ಹತ್ತಿತ್ತು||

ಶಬ್ದ,ನೀರವತೆಗೆ ಭಂಗ ತಂದಿತ್ತು
ಶಬ್ದ,ಹಾವಳಿ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯಿತು
ಆದರೂ ನನ್ನ ಜೀವ ಉಳಿಯಿತು||

ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಾಯಿತು
ಮನದಲ್ಲಿ ಗಾಬರಿ,ದ್ವಂದ್ವ,ನೋವು
ತಿಳಿಯಿತು ಏನಾಗಿದೆಯೆಂದು||

ಮನೆ ಹೊತ್ತಿ ಉರಿಯುತ್ತಿತ್ತು
ನನ್ನ ಅರಮನೆ,ಕೋಟೆ ಉರುಳುತ್ತಿತ್ತು ಕಣ್ಣಮುಂದೆ
ನನಗಾಗ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸು||

ಎಂದೂ ಮರೆಯಲಾರೆ
ತಾಯಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿನ ನೋವಿನ ಭಾವ
ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು ಶುದ್ಧ ಭಯ||

ಅವಳ ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಗಳು
ಮಲಗೆದ್ದು ಕೆದರಿದ ತಲೆಗೂದಲು
ಬೇಗನೆ ಎಚ್ಚರಿಸಿದಳು ನನ್ನನ್ನು||

ನನ್ನ ವಿರಾಮದ ಜೊತೆಗೆ
ನನ್ನ ತಂಗಿ,ಅಣ್ಣ, ಹಾಗು ಅಪ್ಪ
ಅಮ್ಮನ ಪ್ರೀತಿ ಬೆಂಕಿಯ ಕೆನ್ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿತು||

ನನ್ನ ಸಾಕು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಬಿಟ್ಟೆವು
ಅಸಹಾಯಕತೆ ಗಹಗಹಿಸಿತು
ನಮ್ಮನೆಲ್ಲಾ ತೊರೆದವು,ನೋವಿನಿಂದಲೇ||

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡೆವು
ಚಳಿಯ ಬಯಲಲ್ಲಿ ಬೆತ್ತಲಾದೆವು
ನಡುಗುತ್ತಾ ನಿಂತೆವು ಅಸಹಾಯರಾಗಿ||

ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರನ್ನು ಕಂಡೆವು
ನಿರ್ಮಲತೆ,ಶಾಂತತೆ ವಿಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿತ್ತು
ನಮ್ಮ ಮನದ ಬೇಗುದಿ ನರಳುತ್ತಿತ್ತು||

ಎಲ್ಲವೂ ನಮ್ಮನ್ನು ತೊರೆದವು
ನಮ್ಮ ನೆಲೆದಿಂದಲೇ ದೂರ ತಳಲ್ಪಟ್ಟೆವು
ಪ್ರೀತಿ ನರಳಿತು, ಬಾಳು ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು ಇನ್ನೂ ಹಲವು ವರುಷ|| 

 ಪ್ರೇರಣೆ: "The Fire" In Haiku by Mancinelli 

No comments:

Post a Comment

ನನ್ನ ಭರವಸೆ

  ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದೊಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಕಡೆಗೆ, ಹಿಂದಿಡಲಾರೆ ಮುಂದಿಟ್ಟ ಹೆಜ್ಜೆ ನನ್ನ ಕೆಲಸ ನನಗೆ, ಹೆಮ್ಮೆಯಿದೆ ಎನಗೆ , ನನ್ನ ಕೆಲಸದಲೆಂದ...